یوسف بن طاهر بن یوسف بن حسن خویی، مکنّی به أبویعقوب و معروف به خویی. از مردم خوی آذربایجان و أدیب بود و شعر نیکو میـسرود. در قصبۀ نوقان طوس سکونت کرد و دستیار حاکم آنجا شد و دارای صفات پسندیده گردید. سمعاني صاحب الأنساب با او در آن آبادی ملاقات و قطعاتی از أشعار او را یادداشت کرده و گفته است که به گمانم او در سال ٥٤٩ ه.ق. در وقعۀ عرب در طوس یا پیش از آن کشته شد. از آثار اوست ١ - شرح سقط الزند ابوالعلاء معرّی ٢ - فرائد الخرائد ٣ - تنزیه القرآن الشّریف عن وصمة اللّحن و التّحریف. (از أعلام زرکلي).